Even werd nog gedacht dat FC Twente een 1-5 achterstand, opgelopen in het eerste duel, goed zou kunnen maken maar al snel bleek dat het team van Villarreal C.F. nu nog een maatje te groot was voor de ploeg uit De Grolsch Veste. Mede door twee strafschoppen (en rood voor Tiendalli) was het na rust snel bekeken en kon de ploeg zich gaan richten op de competitie en de bekerfinale. Uit voorzorg voor de resterende wedstrijden had trainer/coach Michel Preud'homme enkele speler rust gegeven hetgeen ook in de wissels tot uitdrukking kwam. De eerste strafschop voor Villarreal C.F. werd veroorzaakt door Dwight Tiendalli, de tweede door Bart Buysse.

Een keer geel viel er bij Villarreal C.F. (39. voor José Catalá) en bij de ploeg van coach Juan Carlos Garrido Fernández werd drie keer gewisseld.

Bij afwezigheid van Peter Wisgerhof was Wout Brama de aanvoerder, die op zijn beurt - na z'n wissel - de aanvoerdersband overdroeg aan Sander Boschker.

Alexander Bannink maakte z'n Europa-debuut voor FC Twente. Emir Bajrami scoorde z'n eerste Europese goal voor FC Twente.

Man of the Match werd Douglas, hoewel het gehele team die titel wel verdiend had.

Extra tijd voor de eerste helft 1 minuut, voor de tweede helft 2 minuten.

De supporters lieten luid zien en horen, dat ze tevreden waren over het afgelopen Europa-cup seizoen.